Μεσοπεντηκοστή

 

Ἑστὼς διδάσκει τῆς ἑορτῆς ἐν μέσῳ,
Χριστὸς Μεσσίας τῶν διδασκάλων μέσον.

H Eoρτή   Την Τετάρτη μετά την Κυριακή του Παραλύτου πανηγυρίζει η Εκκλησία μας μία μεγάλη δεσποτική εορτή, την εορτή της Μεσοπεντηκοστής. Τα βυζαντινά χρόνια, η εορτή της Μεσοπεντηκοστής ήταν η μεγάλη εορτή της Μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και συνέτρεχαν κατ’ αυτή στον μεγάλο ναό πλήθη λαού. Δεν έχει κανείς παρά να ανοίξει την Έκθεση της Βασιλείου Τάξεως (Κεφ. 26) του Κωνσταντίνου Πορφυρογεννήτου για να δει το επίσημο τυπικό του εορτασμού, όπως ετελείτο μέχρι την Μεσοπεντηκοστή του έτους 903 μ.Χ. στον ναό του Αγίου Μωκίου στην Κωνσταντινούπολη, μέχρι δηλαδή την ημέρα που έγινε η απόπειρα κατά της ζωής του αυτοκράτορα Λέοντα ΣΤ’ του Σοφού (11 Μαΐου 903 μ.Χ.). Εκεί υπάρχει μία λεπτομερής περιγραφή του λαμπρού πανηγυρισμού, που καταλαμβάνει ολόκληρες σελίδες και καθορίζει με την γνωστή παράξενη βυζαντινή ορολογία, πως ο αυτοκράτωρ το πρωί της εορτής με τα επίσημα βασιλικά του ενδύματα και την συνοδεία του ξεκινούσε από το ιερό παλάτι για να μεταβεί στον ναό του αγίου Μωκίου, όπου θα ετελείτο η θεία λειτουργία. Σε λίγο έφθανε η λιτανεία με επί κεφαλής τον πατριάρχη, και βασιλεύς και πατριάρχης εισήρχοντο επισήμως στον ναό. Η θεία λειτουργία ετελείτο με την συνήθη στις μεγάλες εορτές βυζαντινή μεγαλοπρέπεια. Μετά από αυτήν ο αυτοκράτωρ παρέθετε πρόγευμα, στο οποίο έπαιρνε μέρος και ο πατριάρχης. Και πάλι ο βασιλεύς υπό τις επευφημίες του πλήθους «Εἰς πολλούς καί ἀγαθούς χρόνους ὁ Θεός ἀγάγει τήν βασιλείαν ὑμῶν» και με πολλούς ενδιαμέσους σταθμούς επέστρεφε στο ιερό παλάτι.

Η Μαρία Μαντουβάλου για τον Αφελληνισμό της Παιδείας μας

Κεραυνοί της Καθηγήτριας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών Μαρίας Μαντουβάλου, για τον Αφελληνισμό της Παιδείας μας και τους "μασκοφόρους" που τη σημαδεύουν!

 Η εκπληκτική και δυναμική ομιλία της που ξεσήκωσε ρίγη ενθουσιασμού, έγινε κατά την ημερίδα "Ελληνορθόδοξη παιδεία ή άθεα γράμματα" στο Βελλίδειο, στις 7-5-2017 μ.Χ.

ΠΗΓΗ: "Ακτίνες" 

ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ: ΔΕΝ ΣΑΣ ΘΕΛΩ ΧΡΙΣΤΑΝΟΥΣ ΝΕΡΟΒΡΑΣΤΟΥΣ, ΔΕΝ ΣΑΣ ΘΕΛΩ ΨΕΥΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ!

Aπο το βιβλίο τοῦ μακαριστοῦ  

Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου «ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», ἐκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. σελ.

Tι μπορουμε να πετυχουμε με τον αγωνα

Θὰ σᾶς ἀναφέρω μερικὰ παραδείγματα, γιὰ νὰ δῆτε τί μπορεῖ νὰ πετύχῃ ὁ Χριστιανὸς ποὺ ἀγωνίζεται.
Ἡ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων, πλὴν ἑνὸς καὶ τῶν κομμουνιστῶν, ψήφισε ὑπὲρ τοῦ γυμνισμοῦ. Εἶπαν, ὅτι ὁ γυμνισμὸς εἶνε πρόοδος, εἶνε ἐξέλιξις, εἶνε εἶδος ἀνωτέρου πολιτισμοῦ, κι ὅτι μποροῦν πλέον ἐλεύθεροι νὰ κινοῦνται οἱ γυμνισταί. Ὡς δικαιολογία ἔφεραν, ὅτι θὰ πέσῃ συνάλλαγμα στὴν πατρίδα μας.
Kαημένη πατρίδα ποῦ κατήντησες! Εἶνε σὰν μιὰ γυναίκα νὰ πουλάῃ τὸ κορμί της γιὰ τὸ παραδάκι. Ὅπως εἶνε ἄτιμο πρᾶγμα μιὰ γυναίκα νὰ πουλάῃ τὸ σῶμα της γιὰ τὸ παραδάκι, ἔτσι ἄτιμο πρᾶγμα εἶνε νὰ παραδίδουμε τὰ ἀκρογιάλια μας καὶ τὰ ἅγια χώματά μας, ποὺ εἶνε ποτισμένα μὲ αἵματα μαρτύρων καὶ ἡρώων, στὰ ἔκφυλα ὄντα τῆς Εὐρώπης γιὰ τὸ συνάλλαγμα.
Παρουσιάστηκε ἕνα κοπάδι γυμνιστῶν, ὁλόγυμνοι, σὲ κάποιο νησάκι κοντὰ στὴν Αἴγινα. Πᾶνε στὴν ἀστυνομία οἱ κάτοικοι γιὰ νὰ διαμαρτυρηθοῦν καὶ λέει ἡ ἀστυνομία·
—Ἔχουμε ἐντολὴ νὰ τοὺς προστατεύσουμε.
—Βρέ ἀμάν, λένε, τί ἀστυνομία εἶστε ἐσεῖς;… Καλά, λένε· ἐφ’ ὅσον ἐσεῖς δὲν ἔχετε διάθεσι νὰ προστατεύσετε τὰ ἤθη, θὰ τὰ προστατεύσουμε ἐμεῖς.
Χτύπησε τὴν καμπάνα ὁ παπᾶς, μαζευτήκανε ἄντρες γυναῖκες καὶ παιδιά, τοὺς ἀπεδοκίμασαν ἀγρίως μὲ φωνὲς «αἶσχος» κ.τ.λ., καὶ σηκωθήκανε καὶ φύγανε, καὶ ξαλάφρωσε τὸ νησί.
Ἂν δὲν τό ᾿καναν αὐτὸ οἱ Χριστιανοί, τώρα θὰ ἦταν στὸ νησάκι αὐτὸ οἱ γυμνισταί.
Παρουσιάστηκε στὴν Ξάνθη ἄλλο κακό. Ἕνα αἰσχρότατο ἔργο. Οἱ κινηματογράφοι, ποὺ πήγαιναν νὰ κλείσουν, ζωντάνεψαν, διότι ἐπέτρεψε τὸ κράτος νὰ παρουσιάζουν σκληρὸ πορνό.
Πῆγαν λοιπὸν στὴν Ξάνθη, γιὰ νὰ παρουσιάσουν ἕνα τέτοιο αἰσχρότατο ἔργο, καὶ ἡ ἀστυνομία πάλι τοὺς παρεῖχε προστασία. Κάποιοι δραστήριοι Χριστιανοὶ ἑνὸς χριστιανικοῦ συλλόγου μαζεύτηκαν ἔξω ἀπὸ τὸν κινηματογράφο, διαμαρτυρήθηκαν, δημιουργήθηκε ταραχὴ μεγάλη, ἅρπαξαν «φραγγέλλιο» (Ἰωάν. 2,15) καὶ ἔτσι οἱ ἐπιχειρηματίες ἀναγκάστηκαν νὰ τὸ ἀποσύρουν.
Tί λέτε, ἔκαναν καλά αὐτοὶ ποὺ ἔδιωξαν τοὺς γυμνιστάς; ἔκαναν καλὰ αὐτοὶ ποὺ διαμαρτυρήθηκαν ἔντονα καὶ δὲν ἄφησαν νὰ παιχτῇ τὸ αἰσχρότατο ἔργο;
Οἱ Χριστιανοὶ πρέπει νὰ εἶνε ἀγωνιστικοί, πρέπει νὰ ἀγωνίζωνται.

Παράδειγμα πρὸς ἀποφυγὴν

Θέλετε νὰ σᾶς ἀναφέρω ἕνα παράδειγμα, γιὰ νὰ δῆτε τί μπορεῖ νὰ γίνῃ ἐξ αἰτίας τῆς ἀδρανείας τῶν Χριστιανῶν;

Άγιος Απόστολος Ιωάννης ο Θεολόγος (ανάδυση θαυματουργικής σκόνης από τον τάφο του)

 

Σήμερα 8 Μαΐου εορτάζουμε την ανάδυση θαυματουργικής κόνεως (σκόνης) από τον τάφο του Αγίου ενδόξου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ιωάννου του Θεολόγου, μέσω της θαυματουργικής επενέργειας του Αγίου Πνεύματος, που οι ντόπιοι την αποκαλούσαν «επίγειο μάνα». Η μνήμη του Αποστόλου εορτάζεται στις 26 Σεπτεμβρίου. 

Ο Απόστολος Ιωάννης, αδελφός του Ιακώβου και υιός του Ζεβεδαίου, ήταν ο πιο αγαπημένος μαθητής του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Έγραψε το ένα από τα τέσσερα ευαγγέλια, τρεις καθολικές επιστολές και την Αποκάλυψη. Ήταν ο μοναδικός μαθητής του Κυρίου που πέθανε ειρηνικά σε μεγάλη ηλικία.

Ο βίος του

 

Ο "υιός της βροντής"... αυτός που κατά τον Μυστικόν Δείπνον εκάθισε κοντά στον αγαπημένο του Διδάσκαλο και όταν έμαθαν οι μαθηταί ότι κάποιος απ' αυτούς θα τον προδώσει, αυτός έπεσε πάνω στο στήθος του Ιησού και τον ερώτησε:

- Κύριε, ποιος είναι αυτός που θα σε προδώσει;

Ἁγίου Μακαρίου τοῦ Πατμίου, Λόγος εἰς τὴν Κυριακὴν τοῦ Παραλύτου

Ὁ ἄνθρωπος κλίνει φυσικὰ στό νά λυπῆται καὶ νά πονᾶ στίς δυστυχίες καὶ συμφορὲς τῶν ἄλλων. Ἴσως ἐπειδὴ εἶναι κοινὲς ἢ ἐπειδὴ ὅλοι εἴμεθα ἀπὸ τὸ ἴδιο φύραμα, ἢ ἐπειδὴ δεν γνωρίζει ὁ ἄνθρωπός «τί τέξεται ἡ ἐπιοῦσα». 

Δέν εἶναι βέβαιος ὅτι ἀργότερα δέν θὰ φυτρώσουν στόν ἴδιον οἱ ἄκανθες τῶν πόνων τίς ὁποῖες βλέπει σὲ ἄλλους. Γι’ αὐτοὺς τοὺς λόγους δικαίως σύρεται κανεὶς σὲ συμπαθῆ διάθεση, ὅταν θεωρεῖ τίς ἀσθένειες καὶ τοὺς πόνους τῶν συνανθρώπων του. Ποῖος, λοιπόν, θὰ ἤταν τόσο σκληρὸς στήν καρδία, τόσο θηριογνώμων στήν διάθεση ὥστε να μὴ συλλυπηθεῖ καὶ νά μὴ συμπονέση σήμερα, ἀκούγοντας ἀπὸ τὸ ἱερὸν Εὐαγγέλιον τοὺς πολλοὺς ἐκείνους χρόνους, τοὺς ὁποίους ἐπέρασεν ὁ σημερινὸς παράλυτος κατάκοιτος,σὰν ἀναίσθητος λίθος, ἐπάνω σὲ ἕνα κρεββάτι; 

Ποίου ἡ ψυχὴ δέν θὰ πονοῦσε ἀκούγοντάς πῶς αὐτὸς ὁ ταλαίπωρος ἤταν ὄχι μόνον παράλυτος ἀλλὰ καὶ εὑρίσκετο σὲ ἐσχάτην πτωχεία, καὶ γι’ αὐτὸ ἤταν ἔρημος ἀπὸ φίλους, γυμνὸς ἀπὸ συγγενεῖς; Ποῖος νά μὴ συλλυπηθεῖ, ὅταν συλλογισθὴ ὄχι μόνον τοὺς πόνους πού τοῦ προκαλοῦσε ἡ βαρυτάτη ἀσθένεια τῆς παραλυσίας, ἀλλὰ ἀκόμη τὴν λύπη καὶ τὸ παράπονο πού ᾐσθάνετο ὅταν ἔβλεπε τὸν Ἄγγελο νά ταράσσει τὸ ὕδωρ τῆς κολυμβήθρας, νά ἰατρεύεται ἄλλος καὶ νά φεύγει, καὶ ὁ ἴδιος να κείτεται πάντοτε ἐκεῖ; 

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 7 Μαΐου – Δ´ από του Πάσχα (του Παραλύτου) στο Αρχαίο κείμενο και Νεοελληνική μετάφραση.

Ο Απόστολος

(Πράξ. θ´ 32-42)

 

Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, ἐγένετο Πέτρον διερχόμενον διὰ πάντων κατελθεῖν καὶ πρὸς τοὺς ἁγίους τοὺς κατοικοῦντας Λύδδαν. Εὗρε δὲ ἐκεῖ ἄνθρωπόν τινα Αἰνέαν ὀνόματι, ἐξ ἐτῶν ὀκτὼ κατακείμενον ἐπὶ κραβάττῳ, ὃς ἦν παραλελυμένος. Καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Πέτρος· Αἰνέα, ἰᾶταί σε ᾿Ιησοῦς ὁ Χριστός· ἀνάστηθι καὶ στρῶσον σεαυτῷ. Καὶ εὐθέως ἀνέστη. Καὶ εἶδον αὐτὸν πάντες οἱ κατοικοῦντες Λύδδαν καὶ τὸν Σάρωνα, οἵτινες ἐπέστρεψαν ἐπὶ τὸν Κύριον. ᾿Εν ᾿Ιόππῃ δέ τις ἦν μαθήτρια ὀνόματι Ταβιθά, ἣ διερμηνευομένη λέγεται Δορκάς· αὕτη ἦν πλήρης ἀγαθῶν ἔργων καὶ ἐλεημοσυνῶν ὧν ἐποίει. ᾿Εγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἀσθενήσασαν αὐτὴν ἀποθανεῖν· λούσαντες δὲ αὐτὴν ἔθηκαν ἐν ὑπερῴῳ. ᾿Εγγὺς δὲ οὔσης Λύδδης τῇ ᾿Ιόππῃ οἱ μαθηταὶ ἀκούσαντες ὅτι Πέτρος ἐστὶν ἐν αὐτῇ, ἀπέστειλαν δύο ἄνδρας πρὸς αὐτὸν παρακαλοῦντες μὴ ὀκνῆσαι διελθεῖν ἕως αὐτῶν. ᾿Αναστὰς δὲ Πέτρος συνῆλθεν αὐτοῖς· ὃν παραγενόμενον ἀνήγαγον εἰς τὸ ὑπερῷον, καὶ παρέστησαν αὐτῷ πᾶσαι αἱ χῆραι κλαίουσαι καὶ ἐπιδεικνύμεναι χιτῶνας καὶ ἱμάτια ὅσα ἐποίει μετ᾿ αὐτῶν οὖσα ἡ Δορκάς. ᾿Εκβαλὼν δὲ ἔξω πάντας ὁ Πέτρος θεὶς τὰ γόνατα προσηύξατο, καὶ ἐπιστρέψας πρὸς τὸ σῶμα εἶπε· Ταβιθά, ἀνάστηθι. ῾Η δὲ ἤνοιξε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῆς, καὶ ἰδοῦσα τὸν Πέτρον ἀνεκάθισε. Δοὺς δὲ αὐτῇ χεῖρα ἀνέστησεν αὐτήν, φωνήσας δὲ τοὺς ἁγίους καὶ τὰς χήρας παρέστησεν αὐτὴν ζῶσαν. Γνωστὸν δὲ ἐγένετο καθ᾿ ὅλης τῆς ᾿Ιόππης, καὶ πολλοὶ ἐπίστευσαν ἐπὶ τὸν Κύριον.

Ἀπόδοση σέ ἁπλή γλώσσα

AIMΟΔΟΣΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΜΟ

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Όχι μόνο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση έχει ο λαός του Θεού να αγρυπνεί στα θέματα της Πίστεως και της πνευματικής ζωής

 

Ομιλία μακαριστού Γέροντος π. Αθανασίου Μυτιληναίου (1927 – 2006)

Υπάρχει η παναίρεσις του οικουμενισμού η οποία έχει πιάσει από το σβέρκο Πατριάρχες και Αρχιεπισκόπους ανά τον κόσμον όλον. Πατριάρχες και Αρχιεπισκόπους ανά τον κόσμον όλον. Ξέρετε, κάποιος έρχεται από πίσω σου και σου πιάνει με το χέρι εδώ το σβέρκο. Ακινητοποιείσαι. Άμα πιάσεις τη γάτα από το σβέρκο και τη σηκώσεις, δεν μπορεί να σε δαγκώσει. Δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Ακινητοποιείται.

Έτσι λοιπόν ο διάβολος, η αίρεσις αυτή, η παναίρεσις αυτή του οικουμενισμού, αυτή τη στιγμή έχει πιάσει πολύ πολύ πολύ υψηλά κεφάλια και αρχίζει να κατεβαίνει προς τα κάτω, προς τον λαό. Αυτή τη στιγμή όμως έχει πιάσει υψηλά κεφάλια παγκοσμίως, το ξαναλέγω.

Τα εκατομμύρια των νεκρών εμβρύων από τις εκτρώσεις των νεοελληνίδων κλαίνε για την κατάντια μας

 ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ 

 Έκτακτο Παράρτημα 

Τα εκατομμύρια των νεκρών εμβρύων από τις εκτρώσεις των νεοελληνίδων - τα οποία τώρα είναι Άγγελοι στην αγκαλιά του Χριστού - κλαίνε για την κατάντια μας.

...Και την ίδια στιγμή λέμε ότι έχουμε δημογραφικό πρόβλημα!

Η έξαρση των σαρκικώς μεταδιδομένων νοσημάτων λόγω των ελεύθερων προγαμιαίων σχέσεων των νεοελλήνων ανάγκασε το κράτος να εμβολιάζει υποχρεωτικώς τα κορίτσια από την ηλικία των 12 (!!!) ετών για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας...

...Και μετά λέμε ότι εκτοξεύτηκε το κόστος της υγείας!

Κάποτε - όχι πολύ παλιά - στην Πατρίδα μας η αγνότητα της κοπέλας ήταν το πολυτιμότερο στολίδι της, η δόξα και η τιμή της όταν ντυνόταν νύφη στην Εκκλησία.

Τέθηκε σε διαβούλευση το νομοσχέδιο για την αλλαγή του φύλου

Το νομοσχέδιο που επιτρέπει στους πολίτες να αυτοπροσδιορίζονται όπως επιθυμούν και όχι με το φύλο που έχει καταγραφεί στο ληξειαρχείο ανάρτησε προς δημόσια διαβούλευση, ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής, για τη «νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου- Εθνικός Μηχανισμός Παρακολούθησης και Αξιολόγησης του σχεδίου δράσης για τα δικαιώματα του παιδιού».

Συγκεκριμένα, με το νομοσχέδιο η καταχώρηση στην αστυνομική ταυτότητα, το διαβατήριο και τα άλλα κρατικά έγγραφα του φύλου ενός ατόμου θα γίνεται πλέον σύμφωνα με το πως αυτό το αυτοπροσδιορίζεται (δηλαδή σύμφωνα με τον τρόπο που το ίδιο το άτομο αντιλαμβάνεται το φύλο του) και όχι σύμφωνα με το φύλο που έχει καταγραφεί στο ληξιαρχείο, κατά τη γέννησή του.

Η νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου είναι η διαδικασία της αλλαγής του ονόματος και του φύλου που δηλώνεται στη ληξιαρχική πράξη γέννησης στα κρατικά έγγραφα (ταυτότητα, βιβλιάριο υγείας, διαβατήριο, πτυχίο κά) προκειμένου να αναγνωριστεί η ταυτότητα του φύλου ενός ατόμου σύμφωνα με το πώς αυτοπροσδιορίζεται και όχι σύμφωνα με το τι αναγράφεται στην ληξιαρχική πράξη.

Κατά την ισχύουσα νομοθεσία, τα διεμφυλικά άτομα δεν μπορούσαν να διορθώσουν τη ληξιαρχική πράξη γεννήσεώς τους και να αλλάξουν το όνομά τους, εάν δεν είχε προηγηθεί χειρουργική επέμβαση στα γεννητικά τους όργανα για επαναπροσδιορισμό του φύλου, ενώ έπρεπε να υπάρχει και πραγματογνωμοσύνη ψυχιάτρου.

Σύμφωνα με το επίμαχο νομοσχέδιο για τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου, δεν απαιτείται να βεβαιώνεται ότι το πρόσωπο έχει υποβληθεί σε προηγούμενη ιατρική επέμβαση. Δεν απαιτείται επίσης η οποιαδήποτε προηγούμενη εξέταση ή ιατρική αγωγή που σχετίζεται με τη σωματική ή ψυχική του υγεία.

Επίσης, για τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου απαιτείται αυτοπρόσωπη δήλωση του ενδιαφερόμενου ενώπιον του δικαστηρίου και η δήλωση θα γίνεται σε ιδιαίτερο γραφείο, χωρίς δημοσιότητα, ενώ η δικαστική απόφαση που θα εκδοθεί καταχωρίζεται στο ληξιαρχείο που είχε συντάξει τη ληξιαρχική πράξη γέννησης του ενδιαφερομένου.

Η δε καταχώριση της δικαστικής απόφασης περί διόρθωσης φύλου, θα γίνεται με τρόπο που να διασφαλίζει τη μυστικότητα της μεταβολής και της αρχικής ληξιαρχικής πράξης γέννησης, ενώ οι υπάλληλοι του ληξιαρχείου, καθώς και όσοι άλλοι εμπλέκονται στη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου ή έλαβαν γνώση της τέλεσής της, έχουν υποχρέωση εχεμύθειας.

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Περί της πατριαρχικής αλλαγής των Ιερών Κανόνων.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΠΡΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ.

 

Σημείωση: Ολόκληρη την εκτενή αυτή επιστολή του Μητροπολίτου κ. Αμβροσίου μπορεί κανείς να διαβάσει στο προσωπικό του ιστολόγιο εδώ όπου παρατίθενται και άλλα, άκρως ενδιαφέροντα στοιχεία. Εμείς δημοσιεύουμε τα πιο χαρακτηριστικά, κατά τη γνώμη μας αποσπάσματα.

 

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ:

Προκειμένου να κατανοήσετε τις ανησυχίες μου, παρακαλώ επιτρέψατέ μου να αναφερθώ στο σεπτό πρόσωπό Σας και δη και σε όσα εισαγωγικά  αναγράφονται στο Βιογραφικό Σας σημείωμα, όπως αυτό καταχωρίζεται στο Ημερολόγιο του Πατριαρχείου μας, όχι δε του Πατριαρχείου Σας: Ιδού το απόσπαμα:

«...Μετά την εκλογήν Του ως Οικουμενικού Πατριάρχου προσεπάθησε να ενισχύση την πανορθόδοξον ενότητα και συνεργασίαν διά της συγκλήσεως κατά καιρούς Συνάξεων των Ορθοδόξων Προκαθημένων και διά πολλών επισκέψεών Του προς αυτούς και προσκλήσεώς των εις το Φανάριον. Επίσης προωθεί τον οικουμενικόν διάλογον με τας άλλας Χριστιανικάς Εκκλησίας και Ομολογίας, επισκεπτόμενος τας έδρας αυτών και συμμετέχων εις διαχριστιανικά συνέδρια  και επετειακάς εκδηλώσεις…» (βλ. έτος 2014, σελ. 655).

Προκαταρτικές παρατηρήσεις:

1.       Ο συγγράψας το κείμενο αυτό, οσάκις αναφέρεται στο πρόσωπό Σας, χρησιμοποιεί τα κεφαλαία γράμματα. Οσάκις όμως αναφέρεται στους Προκαθημένους των άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών χρησιμοποιεί τα πεζά γράμματα! (Σημειώνονται με ερυθρά γράμματα). Γιατί αυτή η διαφορά; Γιατί αυτή η υπεροψία; Δεν θα έπρεπε και οι λέξεις «Αυτούς» και «Των», αφού αναφέρονται στους προκαθημένους των αδελφών ορθοδόξων Εκκλησιών -Πατριάρχες και Αρχιεπισκόπους-, να γράφωνται με κεφαλαία τα αρχικά;

2.  Το κυριώτερο: Στο παραπάνω κείμενο, ως συστατικό της προσωπικότητός Σας και της θητείας Σας ως Οικουμενικού Πατριάρχου αναφέρεται η προσπάθεια για την ενίσχυση της πανορθοδόξου ενότητος, την οποίαν όμως, δυστυχώς, ΔΕΝ ΚΑΤΩΡΘΩΣΑΤΕ! Δεν κατωρθώσατε, καθ’ όσον στην περιώνυ­μη πλέον «Αγία και Μεγάλη Σύνοδο» του Κολυμπαρίου της Κρήτης κατεδείχθη περιτράνως ακριβώς το αντίθετο, δηλ. η πολυδιάσπαση της Ορθοδόξου Εκκλησίας και η αναστάτωση του Χριστεπωνύμου Πληρώματος! Ένα νέο σχίσμα ευρίσκεται πλέον σε εξέλιξη και -δυστυχώς- αυτό θα είναι το χαρακτη­ριστικό της Πατριαρχικής Σας θητείας!

3.       Και τώρα η κορωνίς: Στο παραπάνω κείμενο ως συστατικό της προσωπικότητός Σας ως Οικουμενικού Πατριάρχου αναφέρεται η προώθηση του οικουμενικού διαλόγου «με τας άλλας Χριστιανικάς Εκκλησίας  και Ομολογίας». Άρα ενώπιόν μας έχουμε «όπερ έδει δείξαι»! Πολύ προ της κατακριθείσης Συνόδου της Κρήτης, Υμείς, Παναγιώτατε, είχατε αναγνωρίσει τις άλλες Χριστιανικές Ομολογίες, δηλ. τους Ρωμαιοκαθολικούς και τους Προτεστάντες ως «ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ»!

Διερωτώμεθα, όμως, υπάρχουν άραγε πολλές ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ; Τότε γιατί στο Σύμβολο της Πίστεως ομολογούμε «Μίαν Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν»; Δεν είναι αυτό εκκλησιολογική αντίφαση, αν όχι και σοβαρή δογματική παρεκτροπή; Ποιά είναι, τότε, η θεολογική έννοια και το περιεχόμενο των διαλόγων τους οποίους προωθείτε «με τας άλλας Χριστιανικάς Εκκλησίας  και Ομολογίας»; Οι υπάρχουσες και μη εισέτι εξαληφθείσες δογματικές παρεκκλίσεις των τελευταίων -παρά τους επί δεκαετίες διεξαγόμενους διαλόγους- δικαιολογούν άραγε εκκλησιολογικά τον χαρακτηρισμό τους, και μάλιστα υπό μορφήν επισήμου Αποφάσεως μιάς  «Πανορθοδόξου» Συνόδου, ως Εκκλησίες με την ορθόδοξη θεολογική έννοια του όρου;;

Οικουμενιστικά ανάλεκτα....

Ο Πατριάρχης κοινωνάει και παπικούς!  

(δείτε στο βίντεο από 1:46:35  και  μετά... ειδικά τον τελευταίο στο 1:53:05 που κάνει το Σταυρό του με Παπικό τρόπο προτού κοινωνήσει!)

Ο ΟΙΚ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΙ ΩΣ "ΑΓΙΟΤΑΤΟ" ΤΟΝ ΑΙΡΕΤΙΚΟ ΠΑΠΑ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡ. ΝΑΟΥ (κάτι που οι Ι. Κανόνες απαγορεύουν!)

 

 

Κυριακή των Μυροφόρων - π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

Ο Αρχιμανδρίτης π. Αθανάσιος Μυτιληναίος, Καθηγούμενος

της Ι. Μ. Κομνηνείου- Στομίου Λαρίσης υπήρξε ένας από τους πιο διακεκριμένους και δημοφιλέστερους Ορθόδοξους ομιλητές του 20ου αιώνος. Ο λόγος του πάντοτε μεστός, προσεγμένος, επιστημονικός αλλά συνάμα κατανοητός και προσιτός ακόμη και για τους πλέον απλοϊκούς ακροατές του. Όντως μπορεί να χαρακτηριστεί ως θεολογικός και πεφωτισμένος που έθρεψε και τρέφει πλήθη πνευματικά πεινασμένων ανθρώπων. Εκτός από τον θησαυρό των εκατοντάδων ομιλιών του ας έχουμε και την ευχή του.

(Εισαγωγικό σημείωμα I.M. Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου)

 

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ (ΜΕ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ)

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ἰσχύς μου καί ὕμνησίς μου ὁ Κύριος.

Στίχ. Παιδεύων ἐπαίδευσέ με ὁ Κύριος.

Πράξεων τῶν Ἀποστόλων τό Ἀνάγνωσμα.
Κεφ. ΣΤ’ 1-7

ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

1 Ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις ταύταις πληθυνόντων τῶν μαθητῶν ἐγένετο γογγυσμὸς τῶν Ἑλληνιστῶν πρὸς τοὺς Ἑβραίους, ὅτι παρεθεωροῦντο ἐν τῇ διακονίᾳ τῇ καθημερινῇ αἱ χῆραι αὐτῶν. 2 προσκαλεσάμενοι δὲ οἱ δώδεκα τὸ πλῆθος τῶν μαθητῶν εἶπον· Οὐκ ἀρεστόν ἐστιν ἡμᾶς καταλείψαντας τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ διακονεῖν τραπέζαις. 3 ἐπισκέψασθε οὖν, ἀδελφοί, ἄνδρας ἐξ ὑμῶν μαρτυρουμένους ἑπτὰ, πλήρεις Πνεύματος ἁγίου καὶ σοφίας, οὓς καταστήσομεν ἐπὶ τῆς χρείας ταύτης· 4 ἡμεῖς δὲ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ διακονίᾳ τοῦ λόγου προσκαρτερήσομεν. 5 καὶ ἤρεσεν ὁ λόγος ἐνώπιον παντὸς τοῦ πλήθους· καὶ ἐξελέξαντο Στέφανον, ἄνδρα πλήρη πίστεως καὶ Πνεύματος ἁγίου, καὶ Φίλιππον καὶ Πρόχορον καὶ Νικάνορα καὶ Τίμωνα καὶ Παρμενᾶν καὶ Νικόλαον προσήλυτον Ἀντιοχέα, 6 οὓς ἔστησαν ἐνώπιον τῶν ἀποστόλων, καὶ προσευξάμενοι ἐπέθηκαν αὐτοῖς τὰς χεῖρας. 7 καὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ηὔξανε, καὶ ἐπληθύνετο ὁ ἀριθμὸς τῶν μαθητῶν ἐν Ἱερουσαλὴμ σφόδρα, πολύς τε ὄχλος τῶν Ἰουδαίων ὑπήκουον τῇ πίστει. 8 Στέφανος δὲ πλήρης πίστεως καὶ δυνάμεως ἐποίει τέρατα καὶ σημεῖα μεγάλα ἐν τῷ λαῷ. 9 ἀνέστησαν δέ τινες τῶν ἐκ τῆς συναγωγῆς τῆς λεγομένης Λιβερτίνων καὶ Κυρηναίων καὶ Ἀλεξανδρέων καὶ τῶν ἀπὸ Κιλικίας καὶ Ἀσίας συζητοῦντες τῷ Στεφάνῳ, 10 καὶ οὐκ ἴσχυον ἀντιστῆναι τῇ σοφίᾳ καὶ τῷ πνεύματι ᾧ ἐλάλει. 11 τότε ὑπέβαλον ἄνδρας λέγοντας ὅτι Ἀκηκόαμεν αὐτοῦ λαλοῦντος ῥήματα βλάσφημα εἰς Μωϋσῆν καὶ τὸν Θεόν· 12 συνεκίνησάν τε τὸν λαὸν καὶ τοὺς πρεσβυτέρους καὶ τοὺς γραμματεῖς, καὶ ἐπιστάντες συνήρπασαν αὐτὸν καὶ ἤγαγον εἰς τὸ συνέδριον, 13 ἔστησάν τε μάρτυρας ψευδεῖς λέγοντας· Ὁ ἄνθρωπος οὗτος οὐ παύεται ῥήματα βλάσφημα λαλῶν κατὰ τοῦ τόπου τοῦ ἁγίου καὶ τοῦ νόμου· 14 ἀκηκόαμεν γὰρ αὐτοῦ λέγοντος ὅτι Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος οὗτος καταλύσει τὸν τόπον τοῦτον καὶ ἀλλάξει τὰ ἔθη ἃ παρέδωκεν ἡμῖν Μωϋσῆς. 15 καὶ ἀτενίσαντες εἰς αὐτὸν ἅπαντες οἱ καθεζόμενοι ἐν τῷ συνεδρίῳ εἶδον τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡσεὶ πρόσωπον ἀγγέλου.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Ἐκεῖνες τίς μέρες, καθώς μεγάλωνε ὁ ἀριθμός τῶν μαθητῶν, ἄρχισαν νά παραπονιοῦνται οἱ ἑλληνόφωνοι πιστοί ἐναντίον τῶν ἑβραιοφώνων, ὅτι στήν καθημερινή διανομή τῶν τροφίμων δέν φρόντιζαν τίς ἑλληνόφωνες χῆρες ὅσο ἔπρεπε. Τότε οἱ δώδεκα ἀπόστολοι σύναξαν ὅλους τούς μαθητές καί τούς εἶπαν: «Δέν εἶναι σωστό ἐμεῖς ν’ ἀφή-σουμε τό κήρυγμα τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ καί νά ἀσχολού-μαστε μέ διανομές τροφίμων. Φροντίστε, λοιπόν, ἀδελφοί, νά ἐκλέξετε ἑφτά ἄνδρες μέ καλή φήμη, γεμάτους ἀπό τή σοφία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Θά ὁρίσουμε αὐτούς νά κάνουν αὐτό τό ἔργο, κι ἐμεῖς θά ἀφιερωθοῦμε ἀποκλειστικά στήν προσευχή καί στό ἔργο τοῦ κηρύγματος».

Μ’ αὐτά τά λόγια συμφώνησε ὅλη ἡ κοινότητα. Ἔτσι διάλεξαν τόν Στέφανο, ἄνθρωπο γεμάτον πίστη καί Ἅγιο Πνεῦμα· ἐπίσης τόν Φίλιππο, τόν Πρόχορο, τόν Νικάνορα, τόν Τίμωνα, τόν Παρμενᾶ καί τόν Νικόλαο ἀπό τήν Ἀντιόχεια, ὁ ὁποῖος προηγουμένως εἶχε προσχωρήσει στόν Ἰουδαϊσμό.

Ἡ κοινότητα τούς ἔφερε μπροστά στούς ἀποστόλους, οἱ ὁποῖοι προσευχήθηκαν κι ἔβαλαν τά χέρια πάνω στά κεφάλια αὐτῶν τῶν ἑφτά. Στό μεταξύ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶχε μεγάλη διάδοση, ὁ ἀριθμός τῶν μαθητῶν στήν Ἱερουσαλήμ μεγάλωνε πολύ καί πάρα πολλοί Ἰουδαῖοι ἀποδέχονταν τήν πίστη.-