Επιστολή της Συνάξεώς μας προς την Ι. Κοινότητα του Αγίου Όρους για τη Σύνοδο της Κρήτης.

Η ακόλουθη επιστολή εστάλη από τη Σύναξή μας στις αρχές του περασμένου Δεκεμβρίου 
 

 











Πάτμος, 01 Δεκεμβρίου 2016(Νέο Ημερολ.)

+Ναούμ προφ., Φιλαρέτου ελεήμ.

Προς

Την Ι. Κοινότητα του Αγίου Όρους Άθω

Τους Αγίους Καθηγουμένους των είκοσι Ι. Μονών του Αγ. Όρους Άθω

Οσιώτατοι και λίαν σεβαστοί Άγιοι Καθηγούμενοι και Πατέρες Ευλογείτε

Σας γράφουμε από τη Θεοβάδιστη Ι. Νήσο Πάτμο για να Σας μεταφέρουμε την κραυγή αγωνίας μας.

Όπως γνωρίζετε έχουν παρέλθει πέντε και πλέον μήνες από τότε που η πολυαναμενόμενη και από δεκαετιών ετοιμαζόμενη Σύνοδος της Κρήτης τελείωσε τις εργασίες της. Διαβάζοντας όμως τα πεπραγμένα και συνδυάζοντας τις δικές μας αρχικές ανησυχίες με τις γνωματεύσεις πολλών Επισκόπων, Ιερέων αλλά και έγκριτων Καθηγητών Θεολογίας Πανεπιστημίων, δεν μπορούμε παρά να θλιβόμαστε και να αγωνιούμε για τα αποτελέσματα!

Από πού να αρχίσει κανείς και πού να τελειώσει; Από το ότι αν και επαγγέλλονταν την Πανορθόδοξη ενότητα, εν τούτοις μόνο διχασμό προκάλεσαν; Από το ότι η Σύνοδος συγκλήθηκε παρανόμως αφού η απόφαση σύγκλησής της δεν είχε υπογραφεί από το Πατρ. Αντιοχείας; Από το καινοφανές και συνάμα αντιπαραδοσιακό και εντελώς αντικανονικό αφού προσβάλλει την ισότητα των Επισκόπων, του να έχει η κάθε συμμετέχουσα Εκκλησία μία και μοναδική ψήφο; Από την κήρυξη της Συνόδου σε «αυθεντία» σε θέματα Πίστεως, κάτι που ανήκει στο σύνολο της Εκκλησίας και που εν τέλει συνιστά αίρεση;⁽¹⁾ Από το ότι αγνόησαν παντελώς την ιδικήν Σας προτροπή Οσιώτατοι Πατέρες διά να καταδικαστούν οι μετά των αιρετικών συμπροσευχές; Από το ότι καμμία αίρεση δεν καταδικάστηκε ενώ απεναντίας ανακήρυξαν ως «Εκκλησίες» τις απανταχού αιρέσεις, των οποίων μάλιστα πολλοί εκπρόσωποι βρέθηκαν μέσα στις συνεδριάσεις ως (άκουσον-άκουσον) παρατηρητές;! Αυτό δεν είναι το ίδιο ως γεγονός επίσημη αποδοχή της αιρέσεως του Οικουμενισμού; Από το ότι άσκησαν αφόρητες πιέσεις στους διαφωνούντες για να πετύχουν όλα αυτά σε βαθμό που προ-συνοδικώς ο μετριοπαθέστατος Επίσκοπος Γκόρι και Ατένι Ανδρέας αναγκάστηκε με εκτενή, αποστομωτική επιστολή του να τους απαντήσει για την αντίθεση και απουσία της Εκκλησίας της Γεωργίας⁽²⁾; Και πόσα ακόμη;

Όλα αυτά σεβαστοί Πατέρες, οργανώθηκαν από τον κοινό μας πνευματικό Πατέρα, τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο* και τους περί αυτόν οι οποίοι εδώ και χρόνια έχουν απωλέσει, δυστυχώς, κάθε έννοια Εκκλησιαστικής νομιμότητος και υπακοής στις επιταγές του Κυρίου και των Αγίων Πατέρων! Συμπροσεύχονται σε κάθε ευκαιρία με κάθε λογής αιρετικούς αλλά και αλλόθρησκους⁽³⁾... επιπροσθέτως ανταλλάσσουν Λειτουργικούς ασπασμούς με Παπικούς, ενώ τους επιτρέπουν ακόμη και το «Πάτερ Ημών» να απαγγείλουν σε Θ. Λειτουργίες⁽⁴⁾ ή π.χ. το Ευαγγέλιο του Εσπερινού της Αγάπης, ενδεδυμένοι παπικά άμφια, ως και να εισέλθουν στο Άγιο Βήμα από την Ωραία Πύλη⁽⁵⁾!!! Χαρίζουν κόπιες του Κορανίου το οποίο αν και υβρίζει το Χριστό, την Υ. Θεοτόκο και όλους εμάς, εν τούτοις αποκαλούν «Ιερό» και «Άγιο»⁽⁶⁾! Κηρύττουν ότι όλες οι θρησκείες είναι «οδοί σωτηρίας»⁽⁷⁾ και μάλιστα εκτός του ότι δέχονται θεωρίες όπως των «κλάδων» με τη δήλωση του Πόρτο Αλέγκρε (2006)⁽⁸⁾, επιπροσθέτως αναγνωρίζουν τις χειροτονίες των Αγγλικανών⁽⁹⁾ ενώ Επίσκοποι του Πατριαρχείου δέχονται «ευλογίες» αλλοδόξων «επισκόπων» και του ίδιου του αιρεσιάρχου Πάπα με «αγιασμούς» και «αγιασμένα» έλαια!⁽¹⁰⁾

Πόσα ακόμη δεν θα μπορούσαμε να προσθέσουμε με άπειρη θλίψη σεβαστοί Πατέρες σε όλα τα παραπάνω... Θα αρκεστούμε όμως μοναχά σε ένα που εμάς εδώ στην Θεοβάδιστη Ιερουσαλήμ του Αιγαίου μας πληγώνει βάναυσα. Σαν να μην έφτανε που στα 25 έτη της Πατριαρχίας του δεν έχει στείλει ούτε μία ποιμαντική ή υποστηρικτική τρόπον τινά εγκύκλιο που να απευθύνεται στο Χριστεπώνυμο πλήρωμα της Πάτμου, εσχάτως απαίτησε από τον Ηγούμενο της Ι.Μ. του Θεολόγου, να δωθεί Καθαγιασμένος, εν χρήσει Ι. Ναός στους Παπικούς καλοκαιρινούς επισκέπτες (δεν υπάρχει σημαντικός αριθμός Παπικών στο νησί) για να τελούν τις θρησκευτικές τους τελετές. Κι όλα αυτά ενώ ποτέ δεν έχει απαγορεύσει κανείς στους εν λόγω επισκέπτες να τελούν τις τελετές τους σε δημόσιους χόρους ή σε δωμάτια ξενοδοχείων ή και σε χώρο έξω από το κτιριακό συγκρότημα της Αποκαλύψεως! Αυτή η απαίτηση εκτός από το ότι εναντιώνεται στους Ι. Κανόνες και την Ι. Παράδοση, είναι και παράνομη, διότι σύμφωνα με την «Υποτύπωση» του Οσίου Χριστοδούλου αλλά και το χρυσόβουλο γράμμα του Αυτοκράτορος Αλεξίου Α’ Κομνηνού, η Ι.Μ. Αγ. Ιωάννου Θεολόγου Πάτμου είναι «αυτοδιοίκητη» και «αυτοδέσποτη» και σε καμιά περίπτωση, σύμφωνα με τα όσα επιτάσσονται εκεί, δεν μπορεί ο εκάστοτε Πατριάρχης ΚΠόλεως να εγείρει τέτοιες αξιώσεις! Στη δε αντίδρασή μας και τις αντιπροτάσεις μας σε όλα αυτά «απάντησε» με εντολή στον Ηγούμενο: «εντέλλεσθε να τους εξυπηρετείτε (σ.σ. τους Παπικούς) όποτε και για όπου Σας ζητηθεί»! (Η εύλογη απορία μας: άρα και εντός του Ι. Σπηλαίου της Αποκαλύψεως;) ⁽¹¹⁾

Ο Κύριος Οσιώτατοι Πατέρες, όπως καλύτερα από εμάς γνωρίζετε, είπε «ἐπί ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τήν ἐκκλησίαν, καί πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ. 16,18). Όμως, χωρίς καμία υπερβολή και στηριγμένοι όπως και πρωτύτερα είπαμε, όχι στον δικό μας λογισμό αλλά στις γνωματεύσεις των ειδικών, βλέπουμε πως όχι μόνο ο Πατριάρχης ΚΠόλεως αλλά σύσσωμη η Εκκλησία της ΚΠολης όπου τόσον ημείς όσο και Υμείς είσαστε μέλη, εν Συνόδῳ υπέγραψαν και κήρυξαν αίρεση και κακοδοξίες! Όμως σεβαστοί Πατέρες, λέγει ο Μέγας Αθανάσιος περί εκείνων που αρχίζουν μιαν αίρεση: «Εχθροί του Θεού είναι κατά πρώτο και κύριο λόγο οι ακάθαρτοι δαίμονες. Δεύτεροι μετά από εκείνους όσοι πρεσβεύουν την ειδωλολατρία και οι αρχηγοί των αιρέσεων»⁽¹²⁾ ενώ σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη Δαμασκηνό, η αίρεση, όπως και η διάπραξη των έργων της αμαρτίας καθιστά  ή αποδεικνύει τον άνθρωπο ουσιαστικώς άπιστο: «Ο γαρ μη κατά την παράδοσιν της Καθολικής Εκκλησίας πιστεύων  ή κοινωνών δια των ατόπων έργων τω διαβόλω άπιστός εστιν»⁽¹³⁾. Επίσης και ο Αγ. Ιωάννης της Κλίμακος σημειώνει την απευθείας προέλευση των αιρέσεων από τους δαίμονες (Κλίμαξ, Λόγος ΚΣΤ΄). Ποιά λοιπόν μεγαλύτερη απόδειξη χρειαζόμαστε Οσιώτατοι Πατέρες περί του ότι η κήρυξη αιρέσεων είναι σημάδι ότι οι «πύλες του Άδου κατίσχυσαν» του κηρύττοντος αυτές; Και άρα η Εκκλησία της ΚΠολης που έπεσε παντοιοτρόπως, ήτοι με όλους τους ορισμούς των Ι. Κανόνων⁽¹⁴⁾ σε αίρεση και μάλιστα επιμόνως και την οποία εν Συνόδω υπέγραψε σύσσωμη εμπίπτοντας σε αυτό που οι Ιεροί Κανόνες εννοούν όταν λένε «γυμνή τη κεφαλή» κήρυξη αίρεσης, ΔΕΝ είναι πλέον Εκκλησία του Χριστού διότι αν ήταν, τότε οι αιρέσεις ΔΕΝ θα κατίσχυαν! Ως εκ τούτου, τα Μυστήρια που τόσον οι δικοί μας Ιερείς όσο και οι δικοί Σας Ιερομόναχοι τελούν μνημονεύοντας τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη, τι αξία έχουν αφού όχι μόνο ο ίδιος αλλά και η Εκκλησία της οποίας προΐσταται έπεσαν σε αίρεση;! Όταν μάλιστα ο Αγ. Ι. Δαμασκηνός λέει: «Οὔτε οἱ προσευχές, οὔτε οἱ ἐλεημοσύνες, οὔτε οἱ Λειτουργίες, οὔτε ἄλλη ἀρετὴ εἶναι ἀποδεκτὴ ἀπὸ τὸν Θεὸ ἂν ὁ ἄνθρωπος ἔχει λαθεμένες ἀντιλήψεις γιὰ τὸν Θεό»⁽¹⁵⁾

Τι οφείλουμε να πράξουμε λοιπόν ημείς Οσιώτατοι και λίαν σεβαστοί Πατέρες;

Προτού κλείσουμε θα θέλαμε επειδή υπάρχουν ορισμένοι κύκλοι οι οποίοι διαδίδουν ότι μόνο Επίσκοποι μπορούν να ελέγχουν τους αιρετίζοντες, ευσεβάστως να θυμίσουμε προς κάθε καλοπροαίρετο, τα λόγια των Αγίων Πατέρων:

Ο Όσιος Θεόδωρος Στουδίτης: «Εντολή γαρ Κυρίου μη σιωπάν, εν καιρώ κινδυνευούσης πίστεως. Ώστε ότε περί Πίστεως ο λόγος, ουκ έστιν ειπείν, εγώ τις ειμί; Ιερεύς, άρχων, στρατιώτης, γεωργός, πένης; Ουδείς μοι λόγος και φροντίς περί του προκειμένου. Ουά, οι λίθοι κράξουσι και συ σιωπηλός και άφροντις;… Ώστε και αυτός ο πένης πάσης απολογίας εστέρηται εν ημέρα κρίσεως, μη τανύν λαλών, ως κριθησόμενος δια τούτο και μόνον». Και σε άλλο σημείο:« Ου μόνον ει βαθμώ τις και γνώσει προέχων εστίν οφείλει διαγωνίζεσθαι, λαλών και διδάσκων τον της ορθοδοξίας λόγον, αλλά γαρ και ει μαθητού τάξιν επέχων είη, χρεωστεί παρρησιάζεσθαι την αλήθειαν και ελευθεροστομείν. Ουκ εμός ο λόγος του αμαρτωλού, αλλά του θείου Χρυσοστόμου, επεί και άλλων πατέρων». ⁽¹⁶⁾

Ο Μ. Βασίλειος λέγει «ει τις υμάς ευαγγελίζεται παρ' ο παρελάβετε, (καν άγγελος εξ ουρανού), ανάθεμα έστω» και «Οὔτε γιὰ λίγη ὥρα δὲν δεχόμαστε σχέση μὲ αὐτοὺς ποὺ κουτσαίνουν στὴν πίστη» … «ἀκόμα  κι ἂν αὐτοί μας φαίνονται πολὺ γνήσιοι καὶ ἐπίσημοι, ἐμεῖς πρέπει νὰ τοὺς σιχαινόμαστε ὅσοι ἀγαπᾶμε τὸν Κύριο»⁽¹⁷⁾, κι ακόμη «λογίζεται κοινωνία μὲ τὴν αἵρεση, αν κανείς, ἐφησυχάζει καὶ δὲν ἐλέγχει»⁽¹⁸⁾.

Ο Αγ. Συμεών Ν. Θεολόγος γράφει : «Ὁ πιστεύων, ἀγαπᾷ τοὺς ὀρθῶς πιστεύοντας τῷ Κυρίῳ, τοὺς δὲ μὴ οὔτως ἔχοντας ἀποστρέφεται καὶ οὐκ ἀνέχεται τούτων, ἀλλ΄ἐκδιώκει» ⁽¹⁹⁾. Για να συμπληρώσει ο Αγ. Μάρκος Εφέσου: «ὁ ἀγὼν δὲν εἶναι πλέον στὰ λόγια, ἀλλὰ στὰ ἔργα. Οὔτε εἶναι καιρὸς γιὰ ῥητὰ καὶ ἔγγραφες ἀποδείξεις τὶ θὰ ὠφελοῦσαν ἄλλωστε σὲ τέτοιους διεφθαρμένους κριτές;»⁽²⁰⁾ και ας θυμηθούμε ότι πάντοτε ο εν λόγω Άγιος, μαζί με πολλούς άλλους Αγίους, φώναζε: «Ου χωρεί συγκατάβασις εις τα της Πίστεως»⁽²¹⁾. Αυτό άλλωστε υπομιμνήσκει και ο αείμνηστος και μετριοπαθής π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος λέγοντας τα εξής συγκλονιστικά σε επιστολή του στον τότε Πατριάρχη: «Μυριάκις προτιμώτερον, Παναγιώτατε, νά ἐκριζωθῇ ὁ ἱστορικός τῆς Κων/λεως Θρόνος καί νά μεταφυτευθῇ εἴς τινα ἔρημον νησῖδα τοῦ Πελάγους, ἀκόμη δέ καί νά καταποντισθῇ εἰς τά βάθη τοῦ Βοσπόρου ἤ νά ἐπιχειρηθῇ ἔστω καί ἡ ἐλαχίστη παρέκκλισις ἀπό τῆς χρυσῆς τῶν Πατέρων γραμμῆς, ὁμοφώνως βοώντων: Οὐ χωρεῖ συγκατάβασις εἰς τά τῆς Πίστεως»⁽²²⁾ ενώ με αυτό το απόσπασμα απαντά πολύ σοφά σε όσους διατείνονται ότι ο Πατριάρχης πράττει όλα αυτά γιατί πιέζεται από τους Τούρκους, κάτι το οποίο ουδείς αμφισβητεί αλλά έχει προ πολλού υπερβεί ψυχωλέθρια τα όρια όπως αποδείξαμε!

Τελειώνωντας, ο Αγιος Χρυσόστομος σημειώνει σχετικά με το «πείθεσθε τοις ηγουμένοις υμών και υπείκετε»: «... Τι γίνεται λοιπόν, λέγει, όταν είναι πονηρός και δεν πειθαρχούμε; Πονηρός, πως το εννοείς; Αν εξ αιτίας της πίστεως, απόφευγε και παράτησέ τον, όχι μόνον αν είναι άνθρωπος, αλλά κι αν είναι άγγελος που κατέρχεται εξ ουρανού [Γαλ. 1, 8] Αν εξ αιτίας της ζωής του, μη ασχολείσαι [...]Αλλά όταν είναι στην πίστη [πονηρός] ούτε είναι φανερό σε όλους, κι ο πονηρός δεν θα σταματήσει να διδάσκει. Διότι και το "Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε" είναι για τον βίο και όχι για την πίστη»⁽²³⁾ και αλλού συμπληρώνει: «Ὅταν οἱ Θεῖοι νόμοι ὑβρίζονται καὶ ἐμεῖς διατελοῦμε ἐν σιγῇ καὶ ἀδιαφορίᾳ, τότε, ἡ κόλαση μᾶς περιμένει»⁽²⁴⁾

Οσιώτατοι και λίαν σεβαστοί Άγιοι Πατέρες

Κλαίει και θρηνεί η καρδιά μας...

Τι άλλο μας μένει πλέον να πράξουμε σύμφωνα με τους Ι. Κανόνες από το να διαχωρίσουμε τη θέση μας από τις αποφάσεις της αμαρτωλής αυτής Συνόδου κατά πρώτο λόγο και τον Αιρεσιάρχη πλέον Οικουμενικό μας Πατριάρχη κατά δεύτερο; Αναμένουμε με αγωνία και φόβο Κυρίου τη δική Σας απάντηση από την Ακρόπολη της Ορθοδοξίας.

Μετά τιμής ασπαζόμαστε τη δεξιά ενός εκάστου Υμών

Η προσωρινή διοικούσα επιτροπή της Συνάξεως αποτελούμενη από τους

Βουτζουλίδη Κωνσταντίνο                                 

Ελισσαίου Αθανάσιο                               

Κάππο Γεώργιο                           

Κοκκώνη Ελευθέριο                                

Βοργιά Σώζοντα                                      

Καμίτση Γεώργιο                        

Καραλή Οδυσσέα          

Σύναξη Ορθοδόξων «Άγιος Μακάριος ο Πάτμιος»

Σκάλα, Πάτμος 85500, Ηλεκτρ. Ταχυδρ.: agiosmakariospatmios@gmail.com

*Η Ι.Νήσος Πάτμος αποτελεί Πατριαρχική Εξαρχία, ανήκει απ’ευθείας στο Οικουμενικό Πατριαρχείο κι ο Ηγούμενος της Ι.Μ. Πάτμου είναι Πατρ. Έξαρχος.

Βιβλιογραφία

1)      Κυριάκου Κυριαζόπουλου καθηγητή (επ.) του Εκκλησιαστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Α.Π.Θ. Αξιολόγηση της λεγομένης «Αγίας και Μεγάλης ή Πανορθόδοξης Συνόδου» της Κρήτης.

2)     http://thriskeftika.blogspot.gr/2016/04/blog-post_2.html

3)     Ενδεικτικά:https://www.youtube.com/watch?v=HxKieKwcQzU https://www.youtube.com/watch?v=_GWjdTj9wP8 , http://orthodox-watch.blogspot.gr/2012/01/blog-post_7402.html

4)     http://panayiotistelevantos.blogspot.gr/2014/11/blog-post_914.html

5)     https://www.youtube.com/watch?v=yGMABb2ueT4 (βλ. 48:51-51:01)

6)     Αντιφώνηση προς τον πρόεδρο του Ιράν Mohamend Khatami 13-1-2002. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», αρ. 606, σ. 2 . «Ορθ. Τύπος», 15/3/2002. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», αρ. 563, σ. 21. https://www.youtube.com/watch?v=Q62E_RRD2qE

7)      «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», αρ. 603, σελ. 15 και «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», αρ. 494, σελ. 23, Γενεύη 1994 . «Επίσκεψις» 511/30-11-1994 και «Ορθόδοξος Τύπος» 11-9-2009

8)    «Ὁμιλία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ἐπὶ εὐκαιρίᾳ τῆς 60ης ἐπετείου ἀπὸ τῆς ἱδρύσεως τοῦ Π.Σ.Ε.», Θεοδρομία 1 (Ἰαν.–Μάρτιος 2008) σ. 145.

9)     Στεφανίδου Β., Ἐκκλησιαστική Ιστορία, σ. 711.

10) Ενδεικτικά https://orthodoxy-rainbow.blogspot.gr/2012/05/blog-post_6917.html  http://panayiotistelevantos.blogspot.gr/2013/03/blog-post_5168.html  http://panayiotistelevantos.blogspot.gr/2012/06/o_30.html

11)  http://oikoymoikon.blogspot.gr/2016/05/blog-post_10.html

12) ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, Ερμηνεία εις τον ρλη΄ Ψαλμόν, PG 27, 536^Α

13) ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ, Έκδοσις ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως, 4, 10, PG 94, 1128A

14) ΓΕΩΡΓ. Δ. ΚΑΧΡΙΜΑΝΗ «Αίρεσις (Κανονικόν και Εκκλησιαστικόν Δίκαιον)» εν Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαιδεία 1 (1962) 1089

15)  Αγ.Ιωάννου Δαμασκηνοῦ, Ιερά Παράλληλα, από τό Βασιλειανό Ταμείον εκδ. «Φωτοδότες»

16) Όσίου Θεοδώρου του Στουδίτου, PG 99, 1321

17)  Μ. Βασιλείου, «Κεφάλαια τῶν Ὅρων κατ’ Ἐπιτομήν», ερώτ. ριδ΄

18) Περὶ βαπτίσματος, Λόγος δεύτερος, ερώτησις Θ΄

19) Συμεών Ν. Θεολόγου, Λόγος έκτος, «Περί μή θαρρείν μόνη  τῇ πίστῃ…» Μαργαρίται, σ.260 ἐκδ. Ρηγόπουλος

20)                        «Άγιος Μάρκος, «Οἱ ἀγῶνες τῶν μοναχῶν ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας»

21) http://iersynklellados.blogspot.gr/2014/01/1392-1444.html (τελευταία παράγραφος), http://alitheia-agaph.blogspot.gr/2010/02/blog-post_439.html

22)Ἀρχιμ. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου, Ἄρθρα - Μελέται - Ἐπιστολαί, τ.Α', Ἀθῆναι 1981, σσ.152-153.

23)Ομιλία εις την προς Εβραίους Επιστολή 34, 1. PG 63, 231.

24)Joannes Chrysostomus Scr. Eccl. De Babyla contra Julianum et gentiles (2062:373) “Critical edition of, and introduction to, St. John Chrysostom's “De sanctoBabyla, contra Iulianum et gentiles” ”, Ed. Schatkin,M., 1967; Diss.Fordham. Sect 51, ln18.