Το χαστούκι του Αγίου Νικολάου προς τον αιρετικό Άρειο και ο δήθεν σκανδαλισμός…

 

 **************

Πάντα μας κάνει εντύπωση ο δήθεν σκανδαλισμός, «ευσεβών» και μη, από το χαστούκι που έδωσε ο άγιος Νικόλαος στον Άρειο, μη ανεχόμενος τις βλασφημίες του, κατά την Α’ Οικουμενική Σύνοδο.
Ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση μας κάνει όταν «ευσεβείς υπερασπιστές» απολογούνται για την πράξη του αυτή, λέγοντας ότι, ναι, ήταν απαράδεκτη και ότι μετανόησε δήθεν στην φυλακή στην οποία επέτρεψε ο Χριστός να μπει για να του δοθεί χρόνος να μετανοήσει!!!
Ο άγιος Νικόλαος ήταν ένας λεβέντης άγιος. Το ότι ήταν πράος δεν σημαίνει ότι δεν ήταν λεβέντης, αγωνιστής, εν γνώσει ζηλωτής και γνήσιος εκφραστής της θεολογικής ακρίβειας και αλήθειας. Το ότι ήταν ταπεινός, δεν σημαίνει ότι δεν θα πέθαινε αν χρειαζόταν για τον Χριστό και την ακρίβεια των δογμάτων της Πίστεως. Ακριβώς το αντίθετο.

Στην φυλακή μπήκε σιδηροδέσμιος. Όταν τον επισκέφτηκαν ο Χριστός και η Παναγία δεν τον επισκέφτηκαν για να τον «μαλώσουν» αλλά για να τον επιβραβεύσουν.

Ο Χριστός τον ρωτάει: 

- Γιατί Νικόλαε είσαι φυλακισμένος; 

Μήπως τον ρωτάει γιατί δεν γνώριζε τον λόγο; Όχι, βέβαια, αλλά για να μείνει σε μας ως μαρτυρία και ομολογία Πίστεως η απάντηση του Αγίου: 

-Για την δική σας την Αγάπη, βρίσκομαι εδώ…
Και τότε του χάρισε ο Χριστός το Ιερό Ευαγγέλιο και η Παναγία ένα αρχιερατικό ωμοφόριο, αφού πρώτα τον ελευθέρωσαν από τα δεσμά του.

Μήπως ο άγιος δεν γνώριζε τους ισχύοντες νόμους, με τους οποίους αν κάποιος τολμούσε να χειροδικήσει σε κάποιον άλλο, ενώπιον του Βασιλέα, η τιμωρία ήταν το να κοπεί άμεσα το χέρι ή τα χέρια που χειροδίκησαν; Βεβαίως το γνώριζε. Προτίμησε να χάσει λοιπόν το χέρι του παρά να μείνει αδρανής ή να «απαντήσει διαλογικά» στις βλασφημίες του Αρείου.
Γνώριζε πολύ καλά λοιπόν ο ίδιος, ότι το πιθανότερο ήταν να βασανιζόταν ή να πήγαινε εξόριστος κάπου ή να υπέφερε με κάποιον άλλον τρόπο. Πήγαινε λοιπόν συνειδητά για να μαρτυρήσει με οποιονδήποτε τρόπο για την αγάπη του Χριστού και της Παναγίας.

Για τον απλό και συνειδητό πιστό της του Χριστού Εκκλησίας, όχι μόνο δεν τίθεται θέμα σκανδαλισμού, αλλά απεναντίας, γίνεται αφορμή για να παίρνει θάρρος και οπλίζεται με πίστη, γιατί τέτοια είναι η αγάπη των αγίων μας: Να μας μπολιάζουν με Πίστη και να μας ετοιμάζουν για αγώνα καθημερινό ενάντια στα πάθη μας και ενάντια στις βλασφημίες της εποχής μας. Να δίνουμε «πνευματικά χαστούκια» σε προσωπικά πάθη, σε αστοχίες, σε επιβουλές του πονηρού από μέσα ή από έξω και να λέει έκαστος εξ ημών: 

Με τις πρεσβείες του αγίου Νικολάου Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με…

ΠΗΓΗ