Όσιος Ονούφριος ο Αιγύπτιος -
Ο Άγιος που τάιζε ψωμί τον μικρό Χριστό...
(διαβάστε το θαυμαστό αυτό περιστατικό εδώ)
Βιογραφία
Από
τις μεγαλύτερες ασκητικές φυσιογνωμίες των αιγυπτιακών έρημων ο
Ονούφριος, καταγόταν από την Περσία. Από παιδί ακόμα έδειχνε φλογερό
πόθο ολοκληρωτικής αφιέρωσης στο Θεό. Σε νεαρή ηλικία, εντάχθηκε σε μια
κοινοβιακή αδελφότητα, όπου για αρκετά χρόνια ασκήθηκε στην πνευματική
και σωματική εγκράτεια και στην υπακοή. Η μεγάλη του ταπεινοφροσύνη
έκανε τους αδελφούς του να τον αγαπήσουν πολύ. Όταν ωρίμασε περισσότερο
στην ηλικία ο Ονούφριος θέλησε να πάει βαθύτερα στην έρημο, να γνωρίσει
και να μιμηθεί τη ζωή των εκεί ασκητών της. Με μεγάλη λύπη η αδελφότητα
άφησε ελεύθερο το επίλεκτο αυτό μέλος της. Αφού βάδισε αρκετά μέσα στην
έρημο, συνάντησε την καλύβη του ερημίτη Ερμία, που με θεία αποκάλυψη τον
περίμενε. Ο Ερμίας τον οδήγησε σε μια καλύβη, κάτω από έναν πελώριο
φοίνικα, που δίπλα κελάρυζαν τα νερά μιας καθάριας πηγής. Εκεί ο
Ονούφριος επιδόθηκε σε μεγαλύτερη πνευματική άσκηση, και η φήμη του
διαδόθηκε σε όλους τους ερημίτες, που συχνά πήγαιναν να τον
συμβουλευθούν και να πάρουν την ευχή του. Τελικά, όταν κάποτε τον
επισκέφθηκε ο Αββάς Παφνούτιος, άφησε την τελευταία του πνοή, και ο
Παφνούτιος τον έθαψε κάτω από τον πελώριο φοίνικα. Θύμισε, έτσι, σε
όλους τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: «γύμναζε σεαυτόν προς ευσέβειαν» (
Α' προς Τιμόθεον, δ' 7). Δηλαδή, γύμναζε και συνήθιζε τον εαυτό σου στη
συνεχή εξάσκηση της αγίας ζωής.Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῶν Ἀγγέλων τὸν βίον ἐν σαρκὶ μιμησάμενοι, ὤφθητε ἐρήμου πολίται, καὶ χαρίτων κειμήλια, Ὀνούφριε Αἰγύπτου καλλονή, καὶ Πέτρε τῶν ἐν Ἄθῳ ὁ φωστήρ· διὰ τοῦτο τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἀεί, τιμῶμεν ἀναμέλποντες· δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι δι' ὑμῶν πάσιν ἰάματα.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α´. Τοῦ λίθου σφαγισθέντος.
Τῆς
ἐρήμου πολίτης καὶ ἐν σώματι ἄγγελος, καὶ θαυματουργὸς ἀνεδείχθης,
θεοφόρε Πατὴρ ἡμῶν Ονούφριε· νηστείᾳ ἀγρυπνίᾳ προσευχῇ, οὐράνια
χαρίσματα λαβών, θεραπεύεις τοὺς νοσοῦντας, καὶ τὰς ψυχὰς τῶν πίστει
προστρεχόντων σοι. Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι,
δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.
Κοντάκιον
Ἦχος πλ. δ’. Πίστιν Χριστοῦ.
Φῶς
νοητὸν καὶ οὐράνιον, Πέτρε λαβὼν ἐν καρδίᾳ σου, τῆς ἀκηράτου Τριάδος
δοχεῖον ὤφθης λαμπρότατον, καὶ χάριν τῶν θαυμάτων ἀπείληφας, κραυγάζων,
Ἀλληλούϊα.
Όσιος Πέτρος ο πρώτος οικιστής του Αγίου Όρους
 |
| Τοιχογραφία στον Ι.Ν. του Πρωτάτου Αγ. Όρους - Μανουήλ Πανσέληνος 14ος αι. |
Ένας από τους περιφημότερους ασκητές του αγιοτόκου Άθωνα.
Κατά τούς βιογράφους του ήταν στρατιωτικός στό επάγγελμα και άνηκε στ'
ανακτορικά τάγματα των «σχολαρίων». Πολεμώντας κατά των Αράβων αιχμαλωτίσθηκε
στη Μεσοποταμία και αλυσοδεμένος οδηγήθηκε στή φυλακή. Μέ θαυμαστό τρόπο
απελευθερώθηκε από τούς αγίους Νικόλαο και Συμεών τόν Θεοδόχο και κατευθύνθηκε
στή Ρώμη, όπου κι έγινε κατά τον πόθο του μοναχός.
Επιστρέφοντας στην Ανατολή, το πλοίο που τον μετέφερε
σταμάτησε στον Άθωνα και ο όσιος εγκαταστάθηκε σε ερημικό τόπο, που του τον
υπέδειξε η Θεοτόκος με τον άγιο Νικόλαο. Η Θεοτόκος είπε στον πρώτο γνωστό
ασκητή του Όρους Πέτρο πως ο Άθωνας της δόθηκε από τόν Υιό της ώς κληρονομιά,
γιά να προστρέχουν όσοι θέλουν να υπηρετήσουν τόν Θεό απερίσπαστα. Η αγάπη της
θα είναι μαζί μέ τούς πιστούς δούλους του Θεού και Η χαρά της μεγάλη, γιατί εδώ
στο «Περιβόλι» της θα δοξολογείται συνεχώς το όνομα του Υιού Της. Θα δοξάσει το
Όρος σε όλο τον κόσμο και όσους υπομείνουν τους πόνους της ασκήσεως θα τους
αξιώσει μεγάλων χαρισμάτων, Η ιατρός, φρουρός και Κυρία του αγίου τόπου.
Έτσι ο όσιος Πέτρος με τή βοήθεια της Παναγίας κατοίκησε σ'
ένα μικρό σπήλαιο, που σώζεται μέχρι σήμερα, μέ ναΐδριο και κελλί, μεταξύ Μ.
Λαύρας και Καυσοκαλυβίων. Έζησε 53 χρόνια με αυστηρότατη και υπερθαύμαστη
άσκηση, τρεφόμενος με βότανα και ουράνιο άρτο, δίχως σκεπάσματα κι ενδύματα,
γιατί του είχαν φθαρεί, με πολλούς και διαφόρους πειρασμούς δαιμόνων.
Σκεπάσματα του οι τρίχες του σώματος, τα μαλλιά της κεφαλής του, η μέχρι τα
γόνατα γενειάδα του και φύλλα δέντρων. Κατά τους εγκωμιαστές του, η άσκηση του
συνοδό συνεχή, είχε την προσευχή και η ξενιτεία του την απάθεια. Γιά σκέπη είχε
τον ουρανό και για κλίνη τη γη. Υπόμενε όλα τα λυπηρά μεγαλόψυχα για τη
μελλοντική δόξα των ουρανών.
Ένα χρόνο πριν από τον θάνατο του ο Θεός επέτρεψε να τον
συναντήσει ένας κυνηγός, για να γίνει γνωστή στους κατοπινούς η ισάγγελη βιοτή
του. Τόν επόμενο χρόνο, οταν ο κυνηγός επανήλθε με δύο μοναχούς, βρίσκει τόν
όσιο κοιμηθέντα. Παραλαμβάνουν το σώμα του και το μεταφέρουν στις Φώκες της
Θράκης, όπου έγινε πηγή αγιασμού και ιατρείας των ασθενών. Κατά μία νεώτερη
εκδοχή ο τάφος του υπάρχει στη μονή Ιβήρων.
Τον βίο του έγραψαν ο μοναχός Νικόλαος ο Σιναΐτης κατά τόν
9ο αιώνα και ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Κανόνα συνέθεσε πρός τιμή του ο Ιωσήφ
ο Υμνογράφος, ο οποίος αναφέρει περί εύωδίας του τιμίου λειψάνου του, και άλλη
ακολουθία ο ιερομόναχος Διονύσιος Άγιαννανίτης.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῶν Ἀγγέλων τὸν βίον ἐν σαρκὶ μιμησάμενοι, ὤφθητε ἐρήμου πολίται, καὶ χαρίτων κειμήλια, Ὀνούφριε Αἰγύπτου καλλονή, καὶ Πέτρε τῶν ἐν Ἄθῳ ὁ φωστήρ· διὰ τοῦτο τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἀεί, τιμῶμεν ἀναμέλποντες· δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι δι' ὑμῶν πάσιν ἰάματα.
Τῶν Ἀγγέλων τὸν βίον ἐν σαρκὶ μιμησάμενοι, ὤφθητε ἐρήμου πολίται, καὶ χαρίτων κειμήλια, Ὀνούφριε Αἰγύπτου καλλονή, καὶ Πέτρε τῶν ἐν Ἄθῳ ὁ φωστήρ· διὰ τοῦτο τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἀεί, τιμῶμεν ἀναμέλποντες· δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι δι' ὑμῶν πάσιν ἰάματα.
Διαβάστε και: Ο Άγιος Πέτρος ο Αθωνίτης και ο άγγελος…
ΠΗΓΕΣ:
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου